KOG (Kinder Ontwikkelings Garantie): Suggesties om de in artikel 26 van de UVRM beloofde Vrijheid, Veiligheid, Kwaliteit en Kosteloosheid van onderwijs waar te maken, en daarmee de knelpunten in het Nederlandse onderwijs op te lossen.
De problemen waar men in het Nederlandse onderwijs tegen aanloopt zijn niet onoverkomelijk. De kennis, het geld en de wetten of bepalingen om ze op te lossen zijn er al. Via deze petitie willen wij de regering vragen die ook toe te passen.
Artikel 26 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens zegt het zo:
1. Een ieder heeft recht op onderwijs; het onderwijs zal kosteloos zijn, althans wat het lager en basisonderwijs betreft. Het lager onderwijs zal verplicht zijn. Ambachtsonderwijs en beroepsopleiding zullen algemeen beschikbaar worden gesteld. Hoger onderwijs zal openstaan voor een ieder, die daartoe de begaafdheid bezit.
2. Het onderwijs zal gericht zijn op de volle ontwikkeling van de menselijke persoonlijkheid en op de versterking van de eerbied voor de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Het zal het begrip, de verdraagzaamheid en de vriendschap onder alle naties, rassen of godsdienstige groepen bevorderen en het zal de werkzaamheden van de Verenigde Naties voor de handhaving van de vrede steunen.
3. Aan de ouders komt in de eerste plaats het recht toe om de soort van opvoeding en onderwijs te kiezen, welke aan hun kinderen zal worden gegeven.
http://www.ohchr.org/en/udhr/pages/Language.aspx?LangID=dut
Even wat knelpunten op een rij
Het is niet zo dat er in Nederland voor alle levensovertuigingen en alle onderwijsbehoeften kosteloze varianten van onderwijs bestaan. Daardoor zijn kinderen met bepaalde onderwijsbehoeften uitgesloten van bekostigd onderwijs, en soms zelfs van elk onderwijs.
Het bekostigde primaire- (of basis-) onderwijs krijgt per kind per jaar in ieder geval €5800, - en het bekostigde voortgezet (of middelbaar) onderwijs €7400, -, bedragen die met leerlinggebonden financiering kunnen oplopen tot wel €20.000, - per leerling per jaar.
Geld, dat voor tenminste 5500 van de 16500 kinderen die geen gebruik meer maken van het bekostigde onderwijs, blijft gaan naar scholen waar ze nog wel ingeschreven staan, terwijl daarvoor tijdelijk geen diensten worden verricht, en ze waarschijnlijk onder begeleiding of behandeling staan van andere maatschappelijke instellingen.
Voor de overige 11000 leerlingen ontvangen de scholen, als de leerling na een bepaalde datum is uitgeschreven, in veel gevallen voor het lopende en soms het daaropvolgende schooljaar nog de volledige bekostiging, inclusief de leerlinggebonden financiering. (Deze cijfers zijn terug te vinden op http://www.overheid.nl/
Er zijn voorbeelden van reguliere scholen die dit zelf ook onredelijk vinden maar die toch geen geld mogen overhevelen naar door de inspectie goedgekeurde al of niet bekostigde scholen die de diensten wel verrichten.
Dit kan leiden tot schrijnende situaties, als er bijvoorbeeld kinderen zijn die de ene helft van het jaar in het ene gebied, en de andere helft in het andere wonen. De ene school krijgt dan vol geld, de ander niks, terwijl ze evenveel doen voor de leerlingen., en toch mag de school die vol geld krijgt niets overhevelen naar de andere die niks krijgt.
Of situaties waar bekostigde scholen geld krijgen voor leerlingen waar ze niets meer voor doen, terwijl ouders veel geld moeten betalen voor privé scholen. En als ze dat niet kunnen opbrengen komen de kinderen thuis te zitten. Niet rustig, maar met bergen bureaucratische ellende, en continue dreiging van uithuisplaatsing.
Of situaties waar bekostigde scholen geld krijgen voor leerlingen waar ze niets meer voor doen, terwijl ouders veel geld moeten betalen voor privé scholen. En als ze dat niet kunnen opbrengen komen de kinderen thuis te zitten. Niet rustig, maar met bergen bureaucratische ellende, en continue dreiging van uithuisplaatsing.
Volgens het onderzoek onder thuiszitters zijn lang niet alle thuiszitters geregistreerd. De cijfers zijn in werkelijkheid dus nog hoger. (Zie http://www.ouders.nl/pdf/rapport_de_dunne_lijn.pdf)
De ene leer-, en/of zorgbehoefte financieren en de andere niet is een vorm van discriminatie, en dat mag niet volgens artikel 7 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Achterstelling leidt tot ongelijke kansen, met alle ongewenste maatschappelijke gevolgen van dien.
Vrijheid van onderwijs (UVRM artikel 26 lid 3) wordt ook aangetast doordat op jonge leeftijd gedane tests een veel te bindend karakter hebben, en een veel te grote invloed op de rest van de schooltijd en dus te toekomst van het kind. Een kind op zijn of haar twaalfde al een bovengrens opleggen is ook een vorm mishandeling, en de stress en trauma die het veroorzaakt zijn voor niemand goed.
Er is geen scheiding en evenwicht van machten op scholen, want er zijn geen externe instanties die de veiligheid, en de handhaving van de mensenrechten binnen scholen en bij kwesties rond scholen garanderen, terwijl dat toch een democratisch grond principe is. Je kunt kinderen in een ondemocratische setting niet voorbereiden op het leven in een democratie
Scholing en zorg worden op één hoop gegooid, terwijl leerkrachten opgeleid zijn om les te geven, en dat ook de taak van scholen is, niet diagnoses stellen of zorgpunten signaleren. Alleen al het zoeken naar zorgpunten bij kinderen door leerkrachten, intern begeleiders of schoolhoofden zou uitgelegd kunnen worden als vallend onder de noemer "ongewenste inmenging", hetgeen gezien kan worden als een schending van artikel 12 van de UVRM. Het is niet alleen ongepast en onaangenaam, maar ook erg ongezond en slecht voor het zelfvertrouwen en de ontwikkeling van een kind als er op die manier naar hem of haar gekeken wordt.
De druk op leerkrachten is te hoog. Ze hebben veel te weinig vrijheid in hoe ze les mogen geven, wat hun het plezier in het werk ontneemt. Daarnaast zijn ze door alle eisen die aan ze worden gesteld 30% van hun tijd kwijt aan overhead, zoals administratie, leerlingvolgsystemen, besprekingen, etc. Tijd die afgaat van de tijd die ze les kunnen geven, of van hun vrije tijd. Het gaat dus of ten koste van de lessen of van de leerkrachten, en dat zorgt voor veel uitval door ziekte.
Directies van scholen worden lamgelegd door besturen, waarin weer toezichthouders worden benoemd, die weer verantwoording bij de inspectie moeten afleggen. Dit zijn verdeel en heers situaties waar iedereen onder lijdt.
Het gaat niet om regels, maar om interpretaties van regels door inspecteurs, waardoor niemand weet waar hij staat. Het oordeel van de inspectie is alles bepalend voor een school.
Het is dus een systeem waar iedereen in een wurggreep zit, directies, leerkrachten, ouders, en hele gezinnen, en wat het aller ergste is, de kinderen zelf zijn er de dupe van.
Zoals. Enrique en Hugo Claassen het zeggen:“Wij willen naar school maar mogen niet. Laura Dekker mocht niet de wereld rond zeilen, ze moest naar school. Leerplicht heet dat in Nederland. Dus wel leerplicht maar geen Recht op onderwijs.
http://www.sailingforeducation.com/index_4.htm
De eerder genoemde cijfers van thuiszitters zijn boven tafel gekomen door de onvermoeibare inspanningen van hun moeder Annelies Schillemans om wat te doen aan de misstanden in het Nederlandse onderwijs. Daarvoor werden die aantallen verborgen, en werd er gedaan of het maar zo’n 2000 leerlingen betrof die geen plek op school konden krijgen. De werkelijkheid kan nog wel eens veel hoger dan de genoemde 16500 liggen, Aantallen van boven de 25000 zijn ook genoemd.
En daarin zijn nog steeds de kinderen niet meegerekend die binnen de schoolmuren vermangeld worden, fout gelabeld worden zonder dat iemand daar iets tegen kan beginnen, giftige medicijnen krijgen via zorgtrajecten, waar ze aan mee moeten werken want anders worden ze van school gegooid.
En als ze dan van school worden gegooid, kunnen ze bureau leerplicht en bureau jeugdzorg op de stoep verwachten, en rechterlijke bevelen tot onder toezichtstelling en uit huis plaatsing. Instanties waarvan je toch zou mogen verwachten dat ze er zijn om fatsoenlijke gezinnen te steunen keren zich juist vol tegen ze.
Vanaf 2014 is er niet eens meer een handtekening van ouders nodig om kinderen in zorgtrajecten te plaatsen, dan mag de school elk willekeurig moment elk kind elk label geven en de daaraan gekoppelde maatregelen nemen, tot en met uithuisplaatsing toe.
Dat de wereld zo absurd zou worden dat er iets vermeld zou moeten worden over willekeurig van je kinderen beroofd worden hebben ze in 1948 duidelijk niet voorzien, al zou dat goed te scharen zijn onder een combinatie van artikel 3 “Een ieder heeft het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.”en artikel 17 vers 2 zegt alleen: “Niemand mag willekeurig van zijn eigendom worden beroofd.
Het koppelen van leerplicht om naar een schoolgebouw te gaan en verder geen interesse te hebben in wat er binnen die schoolmuren gebeurt is een schending van heel veel mensen rechten, maar ook van artikel 20 lid 2, waarin staat dat niemand gedwongen mag worden lid te worden van een vereniging. Leerplicht gelijkstellen aan schoolplicht is tevens een schending van artikel 30 van de UVRM, wat stelt dat “Geen bepaling in deze Verklaring zal zodanig mogen worden uitgelegd, dat welke Staat, groep of persoon dan ook, daaraan enig recht kan ontlenen om iets te ondernemen of handelingen van welke aard ook te verrichten, die vernietiging van een van de rechten en vrijheden, in deze Verklaring genoemd, ten doel hebben.”
Vrijstelling van leerplicht mag alleen op basis van levensovertuiging voor het 5de jaar, wat weer een schending is van artikel 18 van de UVRM waarin onder meer staat: “Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen,
Al in 2002 had Dr. Hans Blok van het Kohnstamm Instituut geconstateerd dat thuisonderwijs minstens net zo goed was als schoolonderwijs, en dat de wet op primair onderwijs van 1969 nodig moest worden herzien http://www.kohnstamminstituut.uva.nl/pdf_documenten/effectiviteit.pdf
Het is eigenlijk vreemd dat daar nu, 11 jaar later, nog steeds geen gehoor aan gegeven is, maar beter laat dan nooit.
Middels deze petitie willen wij de Tweede Kamer vragen de regelgeving zo aan te passen dat artikel 26 van de in 1948 opgestelde Verklaring van de Rechten van de Mens werkelijk doorgang vindt, en er werkelijk vrijheid van onderwijs komt en veiligheid binnen scholen.
Onderteken hem alstublieft, en stuur hem alstublieft zoveel mogelijk mensen in uw netwerk, zodat onze kinderen eindelijk de vrijheid, veiligheid, kwaliteit en kosteloosheid van onderwijs krijgen die ons al 65 jaar geleden beloofd is.
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is wat het Nederlandse onderwijs betreft in het jaar dat zij volwassen had horen te worden op non actief gesteld. Dan mag zij op haar pensioengerechtigde leeftijd hopelijk toch eindelijk eens aan de slag:
Hier een idee om de in UVRM artikel 26 lid 1 bepaalde kosteloosheid van onderwijs waar te maken:
Alle in Nederland woonachtige kinderen die geen gebruik (meer) maken van een vorm van bekostigd primair- (basis-) of voortgezet (middelbaar-) onderwijs, zouden, ten behoeve van hun optimale ontwikkeling, in aanmerking moeten komen voor een door de ouders of verzorgers voor hen aan te vragen Kinder Ontwikkelings Garantie (KOG), ter hoogte van het bedrag dat ook beschikbaar is voor het onderwijs van hun leeftijdgenoten in het bekostigde onderwijs in Nederland, voor zolang als zij redelijkerwijs nodig hebben om hun lagere- en middelbare schoolopleiding te voltooien, en/of totdat zij een studiebeurs ontvangen.
Ook voor kinderen in de leerplichtige leeftijd in vervolgopleidingen die verder voor geen enkele regeling in aanmerking komen zou hier aanspraak op kunnen worden gedaan, zodat geen enkel kind meer tussen wal en schip valt.
Indien een bekostigde school waar het kind geen gebruik (meer) van maakt bekostiging voor het kind ontvangt, kan die bekostiging met inhouding van 5% administratiekosten ten behoeve van de "detacherende school", overgedragen worden aan de ouders of verzorgers middels een door de bekostigde school en de ouders of verzorgers te ondertekenen "detacheringsovereenkomst", zodat het geld ingezet kan worden op de plaats waar het kind op dat moment zijn of haar onderwijs ontvangt. Dit om zowel dubbele bekostiging als oneerlijke verdeling te voorkomen.
Mocht de detacherende school nog wel enkele door ouders en leerling gewenste diensten verlenen aan de niet meer aanwezig zijnde leerling kan dat verrekend worden met een percentage boven op de administratie kosten wat ingehouden wordt op de bekostiging
Kort gezegd: waar het kind is hoort het geld te zijn, en als dat niet al zo is horen regelingen om dat mogelijk te maken toegestaan te worden.
Ter controle kunnen ouders gevraagd worden een aparte bankrekening te openen voor de KOG, die alleen voor de ontwikkeling voor het kind gebruikt wordt, dus voor plusklassen, schoolgeld bij een particuliere school, leermaterialen of begeleiding die niet door de verzekering wordt vergoed. Ontwikkeling mag ruim opgevat worden, maar moet wel uitgelegd kunnen worden.
Hier een idee om de in artikel 26 lid 3 bepaalde vrijheid van onderwijs waar te maken:
De keuze voor bekostigd, niet bekostigd of thuisonderwijs, met als doorslaggevende argument het aller beste belang van het kind, mag op elk moment door kind en ouders of verzorgers samen genomen worden, en er mag ook ten allen tijde tussen gewisseld worden mocht dat gewenst zijn door kind en ouders of verzorgers
Scholen en ouders dienen de ruimte te krijgen samen te bepalen welke aanpak het beste is voor een kind. De inspectie dient daar geen belemmerende rol in te spelen
Toezichthouders horen buiten de school, niet binnen het bestuur van de eigen school. Dat geeft scheve verhoudingen en komt de sfeer niet ten goede.
Scholen dienen vrij te zij hun eigen lesmethodes toe te passen. De inspectie dient er alleen op toe te zien dat de UVRM gehandhaafd wordt, in de lesmethodes dienen leerkrachten vrij te zijn datgene te doen wat binnen de UVRM het beste past bij het kind.
Tests horen beschouwd te worden als ondergrens aangevend, niet als bovengrens aangevend. Kinderen horen vrij te zijn elk niveau te proberen wat ze ambiëren, en de taak van scholen is daar ondersteunend en aanmoedigend in te zijn. Ook dat hoort bij vrijheid van onderwijs: de vrijheid voor kinderen zelf het niveau van onderwijs te bepalen wat ze willen volgen, en als dat hoger ligt dan wat er uit tests komt mogen ze dat toch ten allen tijde proberen.
Hier een idee om de in UVRM artikel 26 lid 2. bepaalde waarden, welbevinden en veiligheid van onderwijs waar te maken
We leven in een democratie, en daar zouden scholen een voorbereiding op horen te zijn, doordat kinderen en ouders daar ook inspraak en een stem hebben.
Op scholen dienen de in 1948 opgestelde bepalingen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens gehandhaafd te worden en alle kinderen dienen zich er veilig en gelukkig te kunnen voelen.
Als de onderwijsinspectie of het bureau leerplicht maar het geringste signaal ontvangt dat kinderen op school niet veilig zijn, ook al betreft het maar één kind, zou dat direct onderzocht moeten worden, en dienen die maatregelen genomen te worden die nodig zijn om de school weer veilig te maken, en mag het kind per direct thuisgehouden worden. Als de onderwijsinspectie of bureau leerplicht dat onderzoek en die garantie niet op zich willen nemen moet de mogelijkheid bestaan een instantie op te richten die laagdrempelig en kosteloos of in elk geval makkelijk betaalbaar voor iedereen overal de fundamentele mensenrechten bewaakt voor elk gezin.
Indien de school zelf niet voor thuisonderwijs zorgt zouden de gelden die de school krijgt voor het onderwijs van dat kind naar de ouders of verzorgers moeten gaan zodat die het kunnen inzetten om het kind thuisonderwijs te geven. Het kind zou dan pas weer naar school moeten hoeven gaan als de maatregelen genomen zijn die nodig zijn om er voor te zorgen dat de in de UVRM gemelde omstandigheden ook heersen, en het kind daar werkelijk emotioneel en fysiek veilig is en optimaal gelukkig kan zijn
Waar kinderen en/ of ouders of scholen de dupe worden van regelgeving die de UVRM in de weg staat, zou hogere wetgeving moeten prevaleren boven lagere, en horen de rechten zoals beschreven in de UVRM gehandhaafd te worden
De verjaringstermijn van een jaar voor klachten zou moeten vervallen. Terecht bevonden klachten zouden bindende adviezen moeten kunnen geven.
Als scholen zich alleen bezig kunnen houden met lesgeven en niet met zorg coördineren geeft dat duidelijkheid en rust en houdt dat de gerichtheid van scholen gezond en op datgene waar ze voor bedoeld zijn, namelijk talentontwikkeling.
Zorg is aan ouders of verzorgers en de deskundigen die zij daarvoor willen raadplegen, via hun eigen zorgverzekeraar. Als ouders ervoor kiezen om dit toch door te school te laten doen en de school wil dat mag dat, ook maar ouders mogen er nooit toe verplicht worden of onder druk gezet worden, en mogen er ook op elk moment weer vanaf zien als het een kant op gaat die ze niet bevalt
Als de 250 leerlingen norm voor bekostiging wordt losgelaten, en alle scholen die in alle vrijheid op hun eigen manier degelijk lesgeven ondersteund worden, dan mogen scholen kleinschalig blijven waardoor er relatief een hoger aantal begeleiders is per leerlingen aantal, wat ook scholen die ingesteld zijn op andere leerbehoeften bewegingsvrijheid geeft.
Petitie KOG (Kinder Ontwikkelings Garantie)
Help! Nederland heeft zijn verstand verloren!
Help ons alstublieft ervoor te zorgen dat Nederland weer bij zinnen komt en de in artikel 26 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens bepaalde vrijheid, veiligheid, kwaliteit en kosteloosheid van onderwijs ook realiteit wordt!
De kosteloosheid van onderwijs van alle soorten onderwijs kan geregeld worden door geld wat ongebruikt ligt bij scholen waar de kinderen niet meer naar toe gaan te krijgen bij de kinderen waar het voor bestemd is.
De kwaliteit is er al in de leerkrachten en scholen, alleen door verkeerde interpretatie van regelgeving hebben ze niet de mogelijkheid het bij de kinderen te brengen zoals ze zouden willen.
De voorwaarden voor de vrijheid en de veiligheid zijn al genoemd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
Het plan om dit alles voor elkaar te krijgen is ook al opgesteld op www.uvrm.wenst.nl onder het hoofdstuk Petitie KOG en zou zonder extra kosten van de ene dag op de andere toegepast kunnen worden.
Zou u zo goed willen zijn om deze brief aan de Tweede Kamer te ondertekenen? Als we genoeg handtekeningen hebben kunnen we de regering vragen dit plan uit te voeren, en kan Nederland eindelijk weer een veilige haven worden voor al die 16500, of misschien zijn het wel meer dan 25000 kinderen die nu buiten de boot vallen van het Nederlandse onderwijs, de ongetelde hoeveelheden die binnen school een verkeerde behandeling krijgen, en de onbekende aantallen die het land uitgevlucht zijn vanwege de kindonvriendelijke en mensonterende interpretatie van regelgeving rond onderwijs.
Namens alle kinderen van Nederland, bedankt!